سيد محمد واحدي

سيد محمد در سال 1313 در شهركرمانشاه متولد شد، بيش از 5 سال از طلوع زندگيش نگذشته بود كه پدر بزگوارش «آيت الله حاج سيد محمدرضا مجتهد قمي» (واحدي) درگذشت. از آن روز بار سنگين زندگي به دوش بانو «آل آقا» افتاد. سيد محمد پس از مدتي به همراه خانواده به شهر قم مهاجرت نمود و در آن جا تحصيلات خود را ادامه داد. زمانيكه سيد عبدالحسن واحدي به ياري رهبر فدائيان اسلام شتافت, سيد محمد نيز با اجازه مادر به تهران رفت و به فدائيان اسلام پيوست. او داراي لياقت و توانايي بسيار بالايي در امر مبارزه با رژيم ستمشاهي بود، آنچنانكه بسياري از شخصيتهاي معاصر ايشان اعتقاد داشتند: «او زمينه روحي و نبوغ ذاتي يك رهبر را دارد.» سيد محمد واحدي از نظر ايمان، تقوا و اخلاق شهره خاص و عام بود. هرگاه به ايشان پيشنهاد ازدواج مي‌دادند، پاسخ مي‌داد: «ازدواج من در آن دنيا،‌ در زمان زندگي جاويد است.»  واحدي در سال 1331 مقالات بسيار زيبايي در روزنامه منشور برادري مي‌نوشت، و بخشهايي از اين روزنامه را او اداره مي‌كرد. سرانجام اين عاشق و شيداي الله پس از اعدام نافرجام علاء به همراه مراد خود «نواب صفوي» در سحرگاه روز بيست و هفتم دي ماه سال 1334 در حاليكه نام حق را فرياد مي‌زد، كربلايي ديگر را در ايران به تصوير كشيد و به مولا و مقتداي خود حسين بن علي (ع) پيوست.

منبع : نواب‌ صفوي، انديشه‌ها و مبارزات - روزنامه جمهوري