آیت الله العظمی سید محمد حسین شهرستانی

آيت اللَّه محمد حسين حسيني شهرستاني

زندگی نامه

آيت اللَّه العظمی حاج ميرزا محمد حسين حسيني مرعشي شهرستاني از علما و مشاهير بزرگ علوم اسلامي در سال 1256 ق در كرمانشاه، به دنيا آمد. وي از كودكي، علوم ديني و اسلامي را به خوبي فراگرفت و در جواني به درجه‏ي اجتهاد رسيد. آيت‏اللَّه شهرستاني از دوازده سالگي شروع به تاليف نمود

دانشمند محقق، فقيه محدث، رکن معتمد و سيد متتبع، بزرگواری که در احاطه به فنون مختلف علمی معروف، و تأليفاتش احاطه به دانشهايش را معلوم، و ذکر جميلش در جهان تشيع همه را مشهور، و سيمای ملکوتيش بر همگان مقبول، و اخلاصش در نزد خدای دو جهان منظور است. پدرش از سادات عظام خاندان مرعشی، و نسب شريفش به حضرت سجاد عليه السلام منتهی و مادرش سبط وحيد بهبهانی است. از اوايل کودکی و نوجوانی به دنبال تحصيل دانشهای دينی و اسلامی بود و سالها از اساتيد متعدد در عتبات عاليات برخوردار گشت و مراتب علمی او بيشتر از محضر علامه اردکانی عايد او گشت. جناب او یکی از اساتيد بزرگ عراق گرديد که شهرت و آوازه تدريس او به همه جا پيچيد و آثار گرانبهايش به نقاط مختلف دست به دست چرخيد: در اصول فقه غاية مسؤل، در شرح شرايع کتاب شوارع، و در تحقيق ادله: لباب الاجتهاد، و در اثبات امام منتظر جنة نعيم، و در نکاح کتاب در نضيد را به رشته تحرير برد، و از ديگر آثار اوست: تلخيص و تلويح، کوکب دری، صحيفه حسنيه، مواقع النجوم، موائد، سبيل الرشاد، عنصر متين، تبنه الانام، ارشاد عوام، تذکرة النفس و غيره. شهرستانی در نوجوانی به درجه اجتهاد رسيد و در سن دوازده سالگی شروع به تأليفات نمود، و سالها در نجف اشرف از حوزۀ درس او بهره ها بردند، و از خرمن وجودش خوشه های مختلف چيدند، و اکثر صاحب تراجم علما به اوصافش قلمفرسائيها نمودند، ولی سرانجام آن صورت زيبا چون ماه بدر تمام لاجرم افول نمود و آفتاب جمالش به شب پنجشنبه سوم شوال 1315 غروب نمود، و به کنار تربت جد عزيزش سالار شهيدان مدفون گشت، ولی تأليفات او و فرزندان و احفاد او برای هميشه، جاويدش کرد. فرزندش حاج ميرزا محمد علی و آقا زاده هاو احفاد او، و تمام بيت او از اعلام بزرگ و پرچمداران مذهب تشيع بوده و هستند. فرزند مجتهد او صاحب کتاب تبيان در تفسير است، و تحفه علوی و تحفه مؤمن و بيان مبرهن او معروف است.

 اين عالم رباني در اواخر عمر، پس از سفري كه به مشهد و تهران داشت، راهي كربلا گرديد و در آن ديار مقدس، مرجعيت جمعي از شيعيان را برعهده گرفت. سرانجام در 59 سالگي در كربلا درگذشت و در رواق حسيني به خاك سپرده شد.

در مورد این عالم بزرگ

 آيت الله العظمی حاج ميرزا سيد محمدحسين شهرستاني فرزند مير سيد محمدعلي ابن مير سيد محمدحسين حسيني مرعشي حائري، مشهور به شهرستاني. وي يكي از علماي بزرگ اماميه در قرن اخير بود كه در علوم اسلامي تبحر داشت. وي فقيهي توانا، حكيمي محقق، اديبي نامدار، محدثي خبير و داراي قدرت حافظه و سرعت انتقال مطالب بود و از مراجع تقليد ذي نفوذ كربلا بشمار مي رفت. وي داراي اخلاق نيكويي بود و به حل و فصل امور مردم و قضاي حوائج آنان اهتمام وافر داشت. ميرزا سيد محمدحسين از شاگردان خاص علامه شيخ محمدحسين حائري اردكاني قدس سره بود و تمام اوقات شريفش به اذكار و عبادات و انجام وظايف ديني و قضاي حوائج مسلمين و اقامه جماعت در صحن مقدس حسيني سپري گرديد.

صاحب گنجينه دانشمندان مي نويسد: «وي از دوازده سالگي مشغول تأليف بوده و در رشته‌هاي مختلف علوم اسلامي جمعاً داراي 31 تأليف است.» اين عالم بزرگوار در سال 1315 ق. در كربلا رحلت كرد و در رواق حرم مطهر حسيني دفن شد.